Τι ακούς......

-Τι ακούς;
-Ψίθυρους
-Τι άλλο;
-Τίποτα
-Τί είναι;
-Δυο χείλη που μιλάνε για σένα
-Ακούς τίποτα άλλο;
-Χτύπους
-Τι είναι;
-Μια καρδιά που χτυπά για σένα
-Άκου οι χτύποι σταμάτησαν.Τι ήταν;
-Μια καρδιά που μόλις πέθανε για σένα.................

Eίναι νύχτα.....

Είναι νύχτα μα το φως του φεγγαριού δίνει ξέχωρη λάμψη γύρω μου.Προχωρώ στο πλακόστρωτο δρόμο το μόνο που ακούγεται,ο ήχος από τα βήματα μου,το μόνο που κινείτε,η μαύρη σκιά που με ακολουθεί.Η πόλη έρημη...σαν τη Πομπηία,σαν να ξεθύμανε ο Βεζούβιος και τη νέκρωσε με τη λάβα του.Όσους συναντώ μαρμαρωμένοι βασιλιάδες που περιμένουνε το σύνθημα να απελευθερώσουμε την πόλη.Τους αγγίζω και το χέρι μου παγώνει πάνω στο ψυχρό τους σώμα.Τους κοιτώ και τα μάτια τους καρφώνονται στη σκέψη μου.Προχωρώ και φτάνω σε ένα σταυροδρόμι.Είναι μεσάνυχτα,ένα ρίγος διαπερνά το κορμί μου.Φοβάμαι.Στην άκρη του δρόμου ένα φως.Πλησιάζω ,ένα λυχνάρι και δίπλα του και άλλα,ο αέρας κάνει τη φλόγα τους να τρεμοπαίζει.Με το πρώτο φως του ήλιου όλα γύρω φανερώνονται.Χάος απλώνεται μπροστά μου,με δυσκολία βαδίζω,μα προχωρώ.....προχωρώ ασταμάτητα.......

Προχωρώ μέχρι να βρω πάλι εσένα που σήμερα μου λείπεις πολύ.

Για σένα που με τσίμπησες........