Βρισκόμουν εκεί μόνος χαμένος μέσα στο σκοτάδι και την παγωνιά της νύχτας.Ένιωθα τα φαντάσματα του παρελθόντος να με κατατρέχουν.Φοβόμουν,πόσο πολύ φοβόμουν.Ήξερα οτι όλα τα καλά τελειώνουν κάποτε.Ποτέ όμως δε περίμενα τέτοιο τέλος.Ξαφνικά άκουσα θόρυβο.Βήματα με πλησίασαν.Γύρισα παραξενεμένος.Ποιος μπορούσε να ταράξει αυτή τη γλυκιά ησυχία;Ποιος τολμούσε να βεβηλώσει αυτή τη πικρή ερημιά;Και τότε είδα εσένα.Η μορφή σου άγνωστη μα συνάμα τόσο οικεία.Ένα φως διαπέρασε το σκοτάδι.Μια γαλάζια θάλασσα ξεχύθηκε ορμητικά θέλοντας να παρασύρει τα πάντα στο διάβα της.Ήμουν τόσο αδύναμος να αντισταθώ.Αφέθηκα στο κύμα των ματιών σου,χάθηκα στο απέραντο γαλάζιο.Ο φόβος εξαφανίστηκε με μια ματιά.Ένιωσα την ευτυχία,γεύτηκα τον παράδεισο.Όλα άλλαξαν γύρω μου το σκοτάδι έγινε φως μετατράπηκε σε χιλιάδες χρώματα,τα χρώματα της ζωής τα χρώματα της αγάπης.Μέσα σε μια στιγμή ο κόσμος όλος χάθηκε.Μείναμε μόνο εσύ και εγώ δυο άνθρωποι που συναντήθηκαν μέσα σε ένα όνειρο.Δυο άνθρωποι που ένωσαν τη ζωή τους με ένα όνειρο.Γιατί τα όνειρα μπορούν να κρατήσουν για πάντα,αν ξεκινούν από την καρδιά μπορούν,αν πηγάζουν μέσα απο την ψυχή είναι αληθινά,μπορούν να γίνουν αληθινά.....
Τώρα ζω σε ένα όνειρο που δεν θέλω να τελειώσει........Ελπίζω να με βοηθήσεις.......
Για σένα που με τσίμπησες και με έκανες να ονειρεύομαι ξανά.
ΌΝΕΙΡΟ ΜΟΥ
